ciò che si legge nel luogo citato (Animadversio I, De Tribunicia potestate, par. 28, vol. II p. 138 e 139), importando troppo l'acquistare una perfetta notizia dei falsari. Quivi, dando l'estratto delle dissertazioni uscite per conto della disputa nata sopra il principio dell'impero di Elagabalo, e venendo successivamente a palesare il padre abate Mazzoleni e a spiegare il suo sentimento scrive: Celebre medaglia falsa di Annia Faustina. "nummum illum praeterimus, hinc inscriptum "ΑΝΝΙΑ ΑΥΡΗΛΙΑ ΦΑΥΣΤΕΙΝΑ, Annia Aurelia Faustina, cum eiusdem capite in lunae crescentis effigiae; inde (Havercampus nummum hiusmodi possidet, ediditque tamquam sincerum Tab. II, Num. prefixa T. I, Flav. Iosephi, fallique; scripsit Valsechium qui dubitat de fide eiusdem: at a me monitus deprehendit tandem arte esse fusum, fassusque est epistula ad me data XXII martii 1730).
ΣΤΡΑ ΚΥΡΙΝΟΥ ΡΑΦΑΝΕΩΤΩΝ ΑΟΣ, Sub praetore Cyrino Raphaneotarum, anno 271. Quamvis enim nummum hunc, Cimelii P. Chamillart, tamquam eximiae fabricae summique nitoris efferat Harduinus (In Historia Aug. ad annum Christi 222 p. 820, op. sel.). tamen adulterinus est, ut verissime docet Valsechius (Diss. I, cap. 4, p. 74, et Diss. II, cap. 10) utque didici ab eo, qui nummum ipsum effinxit, in cuius rei fidem alterum eiusdem fabricae mihi dedit cum nonnullis aliis, quos ipse formaverat, aliorum Imperatorum nummis. Hos autem cum aliquot aliis aliorum artificum, qui restituendis adulterandisque antiquis nummis operam navarunt, mihi comparavi,